تمام مطالب این پست چکیده ای از کتاب «هدف از زندگی»از خانم معصومه محمدی است. 

آيا جهان خالقي دارد ؟

با چه انگيزه اي جهان  آفريده شده و هدف از خلقت انسان كدام است ؟

سعادت ، حقيقي و هميشگي ما در چيست ؟

بعد از مرگ جسم به كجا مي رويم و با چه چيزهاي مواجه مي شويم ؟

زندگي يعني دست يافتن به هدفي از راه خلاقيت فعال آنچه انسان لازم دارد تعادل و بي تنشي نيست بلكه كوششي است كه در راه رسيدن به هدفي شايسته درگير آن مي شود.

چنان زندگي كن كه گويي بار دومي است كه به دنيا آمده اي و اينك در حال انجام (جبران) خطاهايي هستي كه در زندگي نخست مرتكب شده بودي .

آنچه انسانها را از پاي در مي آورد رنجها و سرنوشت نامطلوبشان نيست بلكه بي معنا شدن زندگي است كه مصيبت بار است و معنا تنها در لذت و شادماني و خوشي نيست بلكه در رنج و مرگ هم مي توان معنايي يافت

اين خواست خداوند است براي من او عشق خود را اين چنين بر من نازل كرده است با انجام دادن خواست او من عشق او را احساس مي كنم و آن را به او باز مي فرستم و بدين ترتيب خود را به او مي دهم تا همانند او شوم او كه پاكترين پاكها و نيك ترين نيكوهاست .

و من اعرض عن ذكر فان له معيشه ضنكا

و آن كس كه از ياد من رو گرداند زندگي تنگي خواهد داشت .

اي احمد م يداني زندگي گواراتر و باقي تر است ؟ عرض كرد خداوندا نه فرمود :زندگي گوارا آن است كه دارنده آن از ياد من غافل نشود و نعمت مرا فراموش نكند و بي خبر از حق من نباشد و شب و روز در طلب خشنودي من باشد اما زندگي باقي آن است كه آنقدر براي خود عمل كند كه دنيا بر او آسان و در نظرش كوچك و آخرت نزد او بزرگ شود و هواي مرا بر هواي خود مقدم دارد ... واسواني در اين مورد مي گويد :با انجام خواست او من عشق او را احساس مي كنم .

همه پديده ها براي هستي يافتن نياز به پديد آورنده و علت دارند ولي خداوند پديده نيست لذانيازي به علت ندارد چرا ؟

پديده در مقطعي از زمان بوجود مي آيد و براي بوجود آمدن حتما نياز به پديده آورنده دارد :مثل انسانها،كهكشانها و ...

ولي هيچ مقطعي از زمان را نمي توان فرض كرد كه خداوند وجود نداشته باشد تا براي بوجود آمدن نياز به پديد آورنده باشد چرا كه خالق هستي از لي وابدي است يعني وجودي كه ابتدا و انتها ندارد در غير اين صورت آن هم نياز به وجودي ديگر خواهد داشت تا او را بوجود اورد و اين از نظر عقلي و برهاني محال است در وجود هستي بخش نياز راه ندارد و اين از ويژگيهاي پديده است نه پديد اورنده خداوند پديده نيست و در زمان نمي گنجد بلكه او خالق زمان و ماوراء آن است زمان در اثر حركت بوجود مي آيد گردش زمين بدور خودش روز و شب و گردش زمين بدور خورشيد فصلها و سالها را پديد مي آورد آيا ممكن است خالق زمين و خورشيد را در زماني كه حاصل گردش آن دو است گنجاند ؟

نجات و سعادت و آزادي و شرف انسان همان عشق به ذات حق است و اين عشق جاديو و باقي است به خلاف هواهاي نفساني كه بسته به تن است و به فناي او فاني مي شود .

و ارسطو مي گويد :سعادت واقعي نيكوكاري است .

خدا به انسان آنچنان نزديك است كه آگاهي انسان به خدا عين آگاهي خودش است و انسان وقتي مي تواند به خودش آْگاه باشد كه به خدا آگاه باشد و محال است كسي خود آگاه باشد ولي خدا آگاه نباشد.

و لا تكونوا كالذين نسوا الله فانسيهم اولئك هم الفاسقون

و نباشيد مانند كساني كه خدا را فراموش كردند در نتيجه خودشان را از ياد بردند آنان همان بدكاران هستند .

آزادي براي انسان كمال است و لي آزادي كمال وسيله اي است نه كمال هدفي.

هدف انسان اين نيست كه آزاد باشد ولي انسان بايد آزاد باشد تا به كمالات خودش برسد چون آزادي يعني اختيار و انسان در ميان موجودات تنها موجودي است كه خود بايد راه خود  را انتخاب كند و حتي به تعبير دقيق تر خودش بايد خودش را انتخاب كند ...

كه موجود كه بايد راهي را طي كند و او را آزاد و مختار آفريده اند و تمام موانع را از سر راه او برداشته اند به مرحله آزادي رسيده است ولي به مرحله آزادي رسيدن به مقدمه كمال رسيدن است يعني آزاد است كه راه كمال خود را طي كند .

غرق شدن آنچه كه عين خود و عين كمال اوست موجب احياء بيشتر ارزشها در انسان مي شود و به همين دليل كساني كه در مقام عبويدت بالا مي روند همه ارزشهاي انساني در آنها قوي تر مي شود عقل در آنها قوي تر مي شود بودن با انسانها در آنها وقي تر مي شود عزت و كرامت در آنها قوي تر مي شود چون همه اينها مظاهر ذات حق هستند .

قرآن مي گويد :انسان به خدا بايد تعلق خاطر داشته باشد چون خدا را كمال و نهايت سير انسان مي داند و مسير انسان را به سوي خدا مي داند پس توجه انسان به خدا توجه او به نهايت كمال خودش است مثل توجه آن دانه است نه نهايت كمال خودش رفتن انسان به سوي خدا رفتن انسان به سوي خود است رفتن انسان از خود ناقص تر به خود كامل است .

الله نور السماوات و لارض خدا نور آسمانها و زمين است

امام عصر حضرت مهدي (ع) مي فرمايد :

قلوبنا اوعيه لميشه الله فاذا شاء شئنا

قلبهاي ما ظرف مشيت خداست آنگاه كه او بخواهد ما مي خواهيم .

هزارات درود و صلوات بر آن روحهاي پاك پيوسته به نور ازلي كه آينه قلبشان جز اراده حق انعكاس ندارد .

انان كه دائم با خدايند و خداي متعال در وصفشان فرمود:

رجال لا تلهيهم تجاره و لا بيع عن ذكر الله و اقامه الصلوه و ايتاء الزكوه

بزرگاني كه هيچ تجارت و خريد و فروشي آنان را از ياد خدا و بر پا داشتن نماز و دادن زكات غافل نمي سازد .

حضرت علي (ع) فرمود :ياد كننده خداي سبحان همنشين اوست .

در تاريخ آمده است كه حاكمي فر صالحي را احضار كرد و ازاو پرسيد :

آيا تو به مردم گفته اي كه دو خدمتكار من امير حاكم هستند ؟

فرد صالح گفت آري شهوت و خشم هر دو در خدمت من هستند و اين دو بر تو حكم مي رانند .

و الكاظمين الغيظ و العافين عن الناس و الله يحب المحسنين

و آنان كه خشم خود مهار كنند و مردم را مورد عفو قرار دهند و خداوند نيكوكاران را دوست دارد .

نشاط و شادي حقيقي روح زماني حاصل مي شود كه به مطلوب و محبوب خود برسد و پيوسته با او باشد روح ملكوتي انسان نميتواند براي هميشه سرگرم محبوب هاي مجازي باشد .

در مورد منشاء شادي و نشاط امام موسي كاظم (ع) مي فرمايد :

فرح و شادي از سپاه عقل است و حزن و افسردگي از سپاه جهل مي باشد .

درندگي شير از ترس تو است و غرشهاي او از تپشهاي دل تو شما نيز چون دانيال خاموش بايستيد تا صداي بال فرشتگاني را كه به مددتان مي آيند بشنويد.

زيرا از سخنان خود عادل شمرده خواهي شد و از سخنهاي تو بر تو حكم خواهد شد »(حضرت عيسي مسيح (ع)كتاب مقدس )

فاذكروني و اذكركم و اشكرواولا تكفرون

پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و از من سپاسگذاري كنيد و ناسپاسي نكنيد .

در حديث از حضرت رسول (ص)نقل شده كه فرمودند :

الذكر خير من الصدقه ذكر بهتر است از صدقه دادن

تقرب نيافته بنده به چيزي كه محبوبتر باشد در نزد من از آنچه كه بر او واجب كرده ام و همانا او تقرب مي جويد به من به وسيله نماز هاي مستحب تا مرحله اي كه او را دوست خواهم داشت پس آنگه كه او را دوست داشته باشم سمع او ميشوم كه با آن مي شنود وديده او مي گردم كه با آن مي بيند و زبان او مي گردم كه با آن سخن بگويدو دست او مي شوم كه با آن ميگيرد اگر مرا بخواند اجابت كنم و اگر از من در خواست نمايد به او ببخشم ...

جي پي واسواني مي گويد :تسليم كردن خويش با تواضع و احترام كامل ساده ترين مطمئن ترين نزديك ترين راه به سوي خداوند است .

آنان كه اگر در زمين به آنها امكانات دهيم نماز را به پا دارند و زكات بپردازند و امر به خوبي و نهي از بدي نمايند و عاقبت كارها براي خداست .

علم در نهايت بصيرت آنها را احاطه كرده و با روح يقين اتصال پيدا كرده اند بر خود آسان ساخته اند آنچه را كه رفاه زدگان آن را دشوار پنداشته اند و انس گرفته اند با آنچه (خلوت با حق )كه موجب وحشت است براي جاهلان و مصاحبت مي نمايند در دنيا با بدنهايشان در حالي كه روحهاي آنها مجذوب عالم بالاست .

حضرت علي (ع) سه چيز بنده را به رضايت خدا مي رساند :

1-بسيار استغفار كردن

2-تواضع

3-بسيار صدقه دادن

امام صادق (ع) همه عالم انسانها را در چهار چيز يافتم:

1-پروردگارت را بشناسي

2-درك كني كه چه صنايعي در وجودت بكار برده است

3-بداني كه ا زتو چه خواسته است

4-و بداني كه چه چيزي تو را از دينت خارج مي كند .

سبقت گيريد بسوي مغفرت از جانب پروردگارتان و بهشتي كه وسعت آن مانند وسعت آسمان و زمين است آماده شده براي كساني كه ايمان به خدا و فرستادگان او آوردند آن است فضل خداوند كه به هر كس بخواهد مي دهد و خداوند صاحب بخشش عظيم است .

و او كسي است كه شب و روز را در پي هم مي اورد براي كسي كه بخواهد متذكر شود يا سپاسگذار باشد .مومنين عارفانه به اين كلام لبيك گويند و با انگيزه قوي راه پر نشيب و فراز قرب را مي پيمايند آنان كه در نهايت مخاطب «ارجعي الي ربك راضيه مرضيه »باز گرد بسوي پروردگارت در حالي كه خشنودي و خدا هم ا زتو راضي است .

براي كساني كه نيكوكاران نمايند در اين نيكوئي خواهد بود .

و بدانيد اي بندگان خدا ، همانا اهل تقوا سود دنيا و بهره آخرت را نصيب خود ساختند چرا كه در دنياي اهل دنيا شركت دارند ولي اهل دنيا در آخرت انان مشاركتي نخواهند داشت .

برترين چيزهاي كه به سبب آنها تقرب به خداوند ايجاد مي شود عباتند از :

1-ايمان به او و رسولش

2-جهاد در راه او كه ستون اسلام است

3-كلمه اخلاص لا اله الا الله كه فطرت است

4-اقامه نماز كه ركن دين است

5-پرداخت زكات كه فريضه اي واجب است

6-روزه ماه رمضان كه سپري در مقابل عقاب است

7-حج بيت الله و عمره كه اين دو فقر و تنگ دستي را از بين مي برد و گناه را مي شويد .

8-پيوند با خويشان كه مال را زياد و اجل را به تاخير مي اندازد

9-صدقه پنهاني كه كفاره گناهان است و صدقه آشكار كه مرگهاي بد را از قبيل سوختن ، پرت شدن ،و ...بر طرف مي كند.

10-انجام كارهاي نيك كه شخص را از خواريها حفظ مي نمايد .

همانا شب و روز در تو اثر مي گذارند و عمرت را سپري مي كنند پس تو از آن دو براي آخرتت بهره بگير .

با تقوا خواب خويش را به بيداري تبديل كنيد و روزتان را با آن به پايان بريد و آن را با دلهاي خود عجين ساخته گناهان را بدان بشوئيد از دنيا دوري گزينيد و با نشاط و شوق به سوي آخرت بشتابيد به ابر برق دار دنيا ديده مدوزيد و گوينده اش را گوش نكنيد و پذيراي خواننده اش نباشيد دنيا مانند زني بدكار است كه مستانه خود را عرضه مي كند و رخ بر مي تابد راههاي آن سرگردان كننده و گريزگاه هايش خسته سازنده و مقاصدش نا اميد كننده است .

از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا نباشيد چرا كه هر فرزندي در روز قيامت به مادرش ملحق مي شود .

عابر نگاهش به انتهاي راه است و رهگذر آن راه است نه مستقر در آن .

گرگ اجل يكايك از اين گله ميبرد

                               اين گله را بين كه چه آرام مي چرد

پس سبق گيريد در اعمال نيك چرا كه بازگشت همه شما بسوي خداست .

جهان غرب به دليل تحريفات و خرافه هاي كه به دين نسبت داده مي شود از دين گريزان شده اند و خاطرات دادگاه تفتيش عقايد كه بنابر روايت تاريخ :

300000 انسان فرهيخته و دانشمند را زير شكنجه فلج و نابود ساخت و 33000 نفر از آنان را طعمه آتش نمود .

هنوز فراموش نشده است اما صاحب نظران و اهل تامل و تحقيق غربي در قرنهاي اخير در يافته اند كه حساب خدا و پيامبرانش از تحريفات و خرافه هاي مقدس مابان جداست .

مالبرانش فيلسوف فرانسوي :

هر چه نفس اتحادش با خدا افزايش يابد مصفي تر نوراني تر، قوي تر و واجد سعه بيشتري مي شود زيرا اين اتحاد كمال نهايي او را تشكيل مي دهد هر چه اتحادش با بدن افزوده و تقويت شود به فساد ، كور دلي ، ضعف و محدوديت م يگرايد زيرا اين اتحاد سر چشمه همه نقصان هاي اوست .

خداوند ولي و سرپرست كساني است كه ايمان آورده اند خارج مي سازد آنان را از تاريكيها بسوي نور و كساني كه كافر شده اند اوليائشان طاغوت است كه آنان را از نور بسوي تاريكيها خارج مي كنند آنان ياران آتشند و در آن جاودانه خواهند بود .

اين را بدانيد كه بهشت عبارت از اين است كه انسان بطور جاودانه محبت خدا را احساس كند پس هر عمل و هر يك كلمه سخن يا يك فكر و راي كه از محبت سرچشمه نگيرد روح صاحبش را از آسمان محبت خارج مي كند .

جي ، پي واسواني دانشمند هندي :

اما چرا انسانهاي نيك رنج مي برند ؟در حقيقت انسانهاي نيك هرگز رنج نمي برند اگرانسان نيك ،گرفتار رنجي شود در واقع جايي در اعماق وجودش ناخالصي و ظلمتي وجود دارد كه بايد توسط رنج نازل شده، تطهير و روشن شود انسان نيك رنج مي برد تا آن قسمت از سستي وجودش به نيكي و قدرت تبديل شود ... درست مانند طلا طلا در كوره ذوب مي شود تا تصفيه گردد .

خداوند اراده نكرده است كه بر شما سختي قرار دهد وليكن مي خواهد كه شما را مطهر نمايد و نعمتش را بر شما تمام گرداند شايد سپاسگزاري كنيد.

رنج و سختي ، مرض و آزاد و غمي به مومن نرسد مگر اينكه خداوند در قبال آن از خطاوي محو سازد .

امام خميني :با دلي آرام و قلبي مطمئن و روحي شاد و ضميري اميدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و بسوي جايگاه ابدي سفر مي كنم .

در حقيقت هدف از مرگ ، وجود سراي دائمي است و رسيدن به نفسها به منازل ذاتي خودشان ، درجه ها يا دركات سعادت يا شقاوت پس دنيا مانند مزرعه اي است ، ارحام زنان مانند كشتزار «نساوكم حرث لكم »و نطفه ها در ارحام مانند بذرها هستند د رمزارع ، و تولد مانند روئيدن و ايام جواني مانند زمان رشد و ايام سالمندي مانند ميوه رسيده است و ايام پيري مانند خشك شدن ، و بعد از اين مراحل ناچار بايد درو شود و آن درو ، مرگ است و زمان قبر و صراط مانند خرمن است ،همانطور كه در خرمنگاهها غلات از هر جنسي جمع شوند و كوبيده و پاك مي شوند و پوسته ها ، كاه و برگ از ميوه و دانه جدا مي شوند و بعضي از آنها راعلف براي چهار پايان و هيزم براي آتش و بعضي از انها دانه هاي نيكو هستند و اين چنين همه امتها از اولين و آخرين و از هر ديني جمع خواهند شد «قل ان الاولين و الاخرين لمجموعون الي متقات يوم معلوم و رازها آشكار خواهد شد در روزي كه اسرار هويدا مي گردد و خداوند پليد را از پاك جدا ميكند و پليدان را به هم مي پيوندد و آنان را يكجا ساخته و در دوزخ قرار ميدهد و خداوند نجات مي دهد كساني را كه تقوا پيشه كردند بخاطر موجبات رستگاريشان بدي به ايشان نمي رسد و اندوهناك گرداند اين بيان حكمت مرگ است براساس برهان و قرآن ،و آن رحمتي است از جانب خداوند براي دوستانش و هديه اي است براي اهل ايمان .

يكي از پيامبران از خداي متعال سوال كرد كه به چه دليل انسانها را مي آفريني و بعد آنان را مي ميراني ؟

خداي متعال به وي امر فرمود كه مقداري بذر بكارد  ايشان چنين كردند و پس از طي مراحل رشد ، با داسي شروع به دور آن محصول نمودند وحي آمد چرا نباتي را كه پروراندي درو مي نمائي ؟

عرض كرد :اگر آن را درو نكنم تباه مي گردد .

حضرت حق فرمودند : به همين دليل مرگ را مقرر نموده ام .

عرفاي يهود بالاترين هدفي را كه انسان مي تواند در مورد خدا داشته  باشد ، چنگ زدن به دامن خدا مي دانند ، در حالي كه عرفاي مسلمان و مسيحي بحث شان اتصال به خدا و اتحاد با اوست عبارتي كه عرفاي مسلمان به كار مي برند لقاء الله و عبارتي كه مسيحيان به كار مي برند .beutificvision به معناي روياي مقدس است يعني چيزي شبيه ديدن خدا در اديان چيني هماهنگي و د راديان هندي ، موكشا،يعني آزادي از چرخه تناسخ هدف نهائي توصيف شده است .

سزاوار است خردمند در اين دنيا از مرگ بيم داشته باشد و نيكو براي آن آماده باشدقبل از آنكه برسد به سرائي كه آرزوي مرگ ميكند ولي آن را نمي يابد.

همانطور كه در دوزخ جهنميان از ملك دوزخ مي خواهند كه از خدا براي آنان طلب مرگ نمايد ولي مالك دوزخ در جواب مي گويد :براستي شما (د راينجا ) خواهيدماند .

هر نفسي طعم مرگ را خواهد چشيد و آزمايش خواهيم كرد شما را به شرو خير و به سوي ما بازخواهيد گشت .

و نيكو است در سحر گاهان كه دوباره فرصت تازه اي به انسان داده مي شود مومن در سجده اش بگويد :

الحمدالله الذي احياني بعند اماتني اليه النشور الحمد الله الذي رد علي روحي الاحمد و اعبده

حمد و سپاس براي خدائي است كه بعد از مرگ مرا زنده كرد و بازگشت بسوي اوست حمد براي خدائي ست كه روح مرا به من بازگرداند تا حمد او گويم و او را عبادت نمايم .

و در پايان مرواريدي از درياي پر گوهر قرآن كريم را بدرقه راهتان مي سازيم .

و اصبر علي مااصابك ان ذلك من عزم لامور

و بر آنچه به تو مي رسد صبر كن كه آن نشانه عزم ثابت د رامور است .