تاريخ آينده‏

ما در روزگار حساسى و تعيين كننده‏اى از تاريخ خاورميانه و جهان اسلام،بلكه‏ جهان بشريت،سر مى‏بريم،در اين كتاب كوشيده‏ايم اين دوره از تاريخ جهان را كه با احتمالات و ظرفيتهاى نسبت به آينده نزديك و روز بسيار مهمّ است،بررسى كنيم، برخورد ما با آن،از زاويه‏اى است كه تا اندازه‏اى تازگى و بيشتر جدّيت در آن ديده‏ مى‏شود،تازگى اين ديدگاه،به دليل اين است كه اينها پيشگوييهاى كسى است كه در قرن شانزدهم(1566-1503)مى‏زيسته و از چهار قرن پيش آنچه را امروز روى‏ مى‏دهد،ديده است.

و پيشگوييهاى او در بسيارى از رويدادها درست در آمده است و درستى آنها با بررسى رويدادهاى تاريخى گذشته،كه اتفاق افتاده و او پيشتر از وقوع آنها خبر داده، روشن مى‏شود(چنانكه توضيح مى‏دهيم)،اين مرد،مايكل دى نوستر دامس، است،هر چند بيشتر با نام اخيرش نوستر دامس شهرت دارد.او پيشگوييهاى خود را در ده بخش انجام داده و هر يك را به نام يكى از قرنها ناميده،پس از ده قرن تشكيل‏ مى‏شود.

ولى اين قرنها با قرنهاى معمولى كه صد سال دارند،ارتباطى ندارد،ولى چون هر يك از ده بند تشكيل مى‏شده هر يك«القرن»ناميده(تنها بخش هفتم آن 42 بند است، و به دليل نامعلوم آن را به صد نرسانده است).اين بخشها را به صورت چهار بيتى‏ و شعر رباعى در آورده است،هر بندى يك رباعى شعرى است كه زبان ويژه،

صفحه شماره 8

و يگانه‏اى دارد كه آميزه‏اى از لاتين و يونانى و پروانسى(يكى از استانهاى فرانسه)و فرانسوى و ايتاليايى و اسپانيايى است.برخى مى‏گويند اين زبان فرانسوى باستانى‏ است كه به ريشه‏هاى لاتين و يونانى خود نزديكتر است.

نخستين چاپ اين كتاب(تشكيل شده از قرنها)در زمان زندگى نويسنده يعنى در سال 1555 به بازار آمد ولى همه ده بخش را نداشت و تنها سه بخش(قرن)اوّل و نيمى‏ از بخش چهارم را داشت،بخش اين مجموعه به طور كامل،دو سال پس از مرگ او يعنى در سال 1568،انجام گرفت.من در اين ترجمه بر ترجمه‏هاى انگليسى از كتاب‏ اصلى،و به زبان اصلى كه در سال 1568 چاپ شده،تكيه كرده‏ام.

از كنار رباعياتى كه در صورت شعر تنظيم شده،كتاب قرون برخى از اعلاميه‏ها و شش بنديهاى شعرى پراكنده و دو نامه مهم كه نوستر دامس يكى را براى پسرش‏ (سزار)و ديگر را براى پادشاه فرانسه هنرى(دوّم)فرستاده است.

پيشگوييهاى نوستر دامس،از هنگام صدور تا به امروز براى اروپاييان شناخته‏ شده است،اين كتاب،از زمانهاى دور تاكنون پيوسته در حال چاپ و نشر بوده،خواه‏ در زمانى كه كتاب يك وسيله تشريفاتى بود و تنها ثروتمندان مى‏توانستند آن را داشته‏ باشند،و خواه امروز،هر چند خوانندگان عرب،نسبت به شهرت اين نويسنده،در محافل اروپايى،كمتر با او آشنا هستند.

اين پيشگوييها از دير باز براى اهداف سياسى و نظامى كارگرفته شده است،در جنگ جهانى دوم،همسر گوبلز(يكى از ياران بزرگ هيتلر)(*)در سال 1936،كتاب‏ را كشف كرد،و به همسرش نشان داد و نقش ارزنده تبليغاتى آن را يادآور شد.و با هماهنگى وزارت تبليغات هيتلر،كارها را سازمان دادند و يك ستاره‏شناس سويسى‏

* وزير تبليغات هيتلر.(مترجم)

صفحه شماره 9

به نام«ارنست كرافت»،مأمور شد كه رباعيات و بندهاى سودمند آن را از نظر تبليغاتى جدا كند،تا براى جنگ روانى و زمينه‏سازى ذهنى در مردم براى اشغال اروپا به كار گرفته شوند.

از ماه مه سال 1940،با هواپيما اعلاميه‏هايى بر روى مردم فرانسه و كشورهاى‏ ديگر ريخته مى‏شد و در آنها پيشگوييهاى نوستر دامس را براى اهداف خويش به كار مى‏گرفتند.سازمان اطلاعاتى انگليس نيز در زمان چرچيل بيكار ننشست و در برابر اين پيروزى بزرگ تبليغاتى نازيها،به نوبه خود پيشگوييهاى نوستر دامس را براى‏ يك حمله تبليغاتى متقابل به كار گرفت و اطلاعيه‏هاى آنان نيز با هواپيما بر روى مردم‏ فرانسه و بلژيك ريخته مى‏شد،هر چند اين عكس العمل آنها دير،و در سال 1943، انجام شد،و دست كم 80/000 پوند كه در آن زمان مبلغ هنگفتى بود،و بريتانيا نيز در آن زمان در فقر و كمبود شديد اقتصادى به سر مى‏برد،براى اين منظور صرف شد.

در برابر،كتابى درباره اين پيشگوييها در فرانسه،منتشر شد و برخى از بندها و رباعيات آن را كه درباره شكست هيتلر بود،شرح و تحليل كرده بود گشتاپو(پليس‏ مخفى نازيها)كتاب را مصادره و لوحه‏هاى سربى چاپ كتاب را نيز در سال 1944، ذوب و نابود كرد.

نوستر دامس كيست؟

نوستر دامس(مايكل دى نوستر دامس)در استان‏[پروانس Provance]در جنوب فرانسه به دنيا آمد.روز تولد او 14 دسامبر 1503،و خودش يك مسيحى‏ كاتوليك بود.مى‏گويند پدران و نياكانش يهودى بوده‏اند،ولى اثبات اين ادعا كار آسانى نيست.جدّ پدرى او،كه بازرگان غلاّت بود،با يك دختر مسيحى ازدواج كرد.

پسرش پدر نوستر دامس نيز با يك دختر مسيحى كاتوليك ازدواج كرد.آنان مدعى‏ هستند كه اين مرد،هنگامى كه نخستين پسرش مايكل دى نوستر دامس به نه سالگى‏

صفحه شماره 10

رسيد،مسيحى شد.نوستر دامس چهار برادر ديگر نيز داشت،كه از او بزرگتر بودند، پدر بزرگش به تربيت و تعليم او پرداخت،تا اندازه‏اى رياضيات و نجوم،و نيز زبانهاى لاتين و يونانى را به او آموخت.هنگامى كه پدر بزرگ،در گذشت،نوستر دامس جوان،به خانه پدرى خود بازگشت و به تحصيل،ادامه داد.

در سال 1522،پدر و مادرش او را به دانشكده‏[مون پليه Mont pellier] فرستادند تا پزشكى بخواند،در اين هنگام 19 سال داشت،سه سال بعد،ليسانس‏ خود را گرفت و به كار پزشكى پرداخت.در اين هنگام،وباى طاعون به فرانسه به‏ ويژه جنوب آن يورش آورده بود،نوستر دامس پزشك مشهورى شد،زيرا از رويارويى با بيماران وبايى ترسى به خود راه نمى‏داد،در حالى كه ديگران،از ترس‏ واگير بيمارى از آنان فرار مى‏كردند،او نسخه ويژه‏اى براى بيماران وبايى اختراع كرده‏ بود كه او را به توانايى در معالجه آن مشهور ساخت(در سال 1552 كتابى در طبّ‏ نوشت و تعدادى از روشهاى خود را براى معالجه طاعون در آن آورد).در چهار سال‏ بعد،ميان شهرهاى مختلف فرانسه و ايتاليا رفت و آمد مى‏كرد و كتابهايى درباره جادو و ستاره شناسى،به دست آورد،سپس به دانشكده پزشكى در«مون پليه»بازگشت تا اينكه در سال 1529 دكتراى خود را گرفت،در اين دوره مشهور بود كه او گرايشهاى‏ ويژه‏اى در درمان بيماران دارد كه بر خلاف روش رايج است،به ويژه كه او حجامت‏ و خون‏گيرى را به عنوان درمان به كار مى‏برد.

پس از گرفتن مدرك دكترا در سال 1529،در شهر[أجين Agen]در فرانسه‏ ماندگار شد،و با دخترى ازدواج كرد و از او دارى يك پسر و يك دختر شد،دوباره‏ موج جديدى از طاعون به منطقه زندگى او هجوم آورد،و دو فرزند و همسرش‏ درگذشتند.و از آنجا كه نتوانست آنها را نجات دهد،اين فاجعه‏اى براى او و كار او در آنجا بود،گرفتارى او زمانى بيشتر شد كه پدر و مادر همسرش يك شكايت رسمى بر

صفحه شماره 11

عليه او به دادگاه بردند،و از او خواستند كه مهريه دخترشان را به آنان بپردازد، مشكلات او به همين جا ختم نشد،بلكه دادگاههاى تفتيش عقايد كه زير نفوذ كليساى كاتوليك آن زمان بودند،با فرمانى از او خواستند كه در شهر[تولو Toulouse]در فرانسه،به اتهام كفر،در برابر آنان حاضر شود،اين تهمت در آن زمان‏ بسيار خطرناك بود،و علّت آن اين بود كه در برابر يكى از كسانى كه مجسّمه مريم‏ باكره را مى‏ساختند؛ايستاده بود،و به او گفته بود:«تو فقط شيطانهايى چند درست‏ مى‏كنى!»گزارش سخن او را به مقامات كليسا دادند،و آنان دستور دارند،كه او به اين‏ اتهام در دادگاه حاضر شود،او از اين فرمان خوددارى كرده زيرا مى‏ترسيد به‏ محكوميتش بيانجامد،و او را زندانى و سپس اعدام كنند،پس از شهر خود گريخت، و پنهانى به سير و سفر پرداخت و در سال 1544 به شهر[سالون Salon]در فرانسه‏ رسيد.در آنجا با يك بيوه ثروتمند ازدواج كرد و از او صاحب چند فرزند شد،و باز مانده عمر خود را در اين شهر و در خانه‏اى به سر برد كه تا به امروز وجود دارد.اتاق‏ فوقانى خانه را براى مطالعه و كار نجوم و جادوگرى و سير و سلوك انتخاب كرد.او بعدها اين كتابها را سوزاند؛و داستان آن خواهد آمد.برخى بر اين باورند كه مهمترين‏ الهام بخش او كتابى به نام رازهاى مصر[de Mysteries Agyotorum]بوده است او در اين اتاق از سال 1547 پيشگويهاى خود را آغاز كرد و براى نخستين بار آن را در سال‏ 1555 منتشر ساخت،هنوز اين پيشگوييهاى كامل نشده بود،و شامل سه قرن(فصل)و نيمى از قرن چهارم مى‏شد.چنانكه پيش از اين گفته شد.آوازه او همه جا پيچيد و به‏ گوش همسر پادشاه فرانسه(كاترين دى مديسى)رسيد،او فرستاد تا او را در دربار آورند و اسبابى نيز براى سفر او تهيه كرد،اين سفر يك ماه طول كشيد(با اينكه بدون‏ اين وسايل بايد دو ماه به طول مى‏كشيد).وقتى آمد،او و پادشاه به ديدارش شتافتند و پاداش كوچكى نيز به وى دارند.او دو هفته نزد آنها ماند و سپس به شهر سالون‏ بازگشت.ديدار ديگرى نيز از دربار پادشاه فرانسه داشت كه در آن مدّت بيشترى‏

صفحه شماره 12

ماند.كليسا تحقيقات خود را درباره اينكه آيا او جادوگرى مى‏كند يا نه دنبال مى‏كرد، و همين سبب شد كه او براى بار دوّم مخفى شود،و در خانه بنشيند و از جامعه‏ كناره‏گيرى نمايد.از اين پس او دچار بيمارى مفاصل شد كه به«نقرس»شهرت‏ يافت.او در اين دوره به طالع بينى دوستانى كه به ديدارش مى‏آمدند،پرداخت،به‏ ويژه اين كار را براى ثروتمندان انجام مى‏داد.گفتنى است كه علم«نجوم»در اين‏ دوره به اوج خود،رسيده بود.

در سال 1564 همسر پادشاه،كاترين تصميم گرفت كه با خانواده‏اش به ديدار رسمى از سراسر كشور فرانسه بپردازد.اين ديدار دو سال طول كشيد و از جمله‏ ايستگاههاى او،يكى هم،خانه نوستر دامس در شهر سالون بود.او در اينجا با پسرانش به ديدار وى شتافت و با هم سر يك سفره غذا خوردند.

در روز 1566/7/2،نوستر دامس درگذشت و جنازه او را بيرون بردند،ولى يكبار ديگر استخوانهاى باقيمانده او را در كليساى‏[سن لورن St.Laurent]در شهر سالون دفن كردند،و تاكنون نيز قبر او در آنجاست و علامتى بر روى آن نهاده‏اند.