ويژگيهايي كه مي توان در برقراري دركمپ نظر گرفت بسيار متعدد است اما مهمترين مسائلي كه بايد رعايت كرد به قرار زير است:

1- محل برقراري كمپ بايد ايمن باشد و دور از ريزش سنگ ، برف ، يخ ، بهمن و وزش باد باشد.

2- محيط اطراف برقراري كمپ مي بايست بررسي شود كه در مسير عبور حيوانات وحشي نظير گراز و غيره و مسير عبور گله هاي گاو گوسفند نباشد.

3- محل استقرار كمپ مي بايست حداقل 27 متر از حاشيه رودخانه و درياچه ها دور باشد تا در هنگام مد و طغيان مصون باشد.

4- زير چادر را از هرگونه سنگ و بوته پاك كنيد. زمين هاي خاكي و ماسه اي بهترين نوع انتخاب مي باشند زيرا نرمي آن استراحت مطلوبي را به دنبال دارد و همچنين كف چادر صدمه نخواهد ديد.

5- زميني را انتخاب كنيد كه كمترين ميزان رطوبت را داشته باشد.

6- مكان مورد نظر حدالامكان در در پناه باشد تا در مواقع باد و توفان كمترين فشار به چادر وارد شود.

7- محل چادر بايد زميني هموار و بدون شيب باشد و در صورت اجبار بايد تا جايي كه امكان دارد زمين را هموار نمود.

8- محل چادر بايد دور از كناره راه ها و بالاي آنها قرار داشته باشد تا افراد و وسيله نقليه بخصوص در تاريكي با آن برخورد نكنند و همچنين بر اثر عبور و تردد در

معرض پرتاب و ريزش سنگ قرار نگيرد.

9- انتخاب مكاني مرتفع كه آب به آنجا راه نيابد.

10- جهت هاي شرقي و يا جنوبي تپه ها ، جنگل ها و موانع ديگر را براي استقرار كمپ انتخاب كنيد چراكه در نيم كره شمالي باد معمولا از غرب مي وزد.

11- از موانع طبيعي در برابر باد استفاده كنيد تا زحمت ساخت و سازتان كمتر شود. موانعي مانند صخره ها، درختان، درختان افتاده، غارها، درون سنگ ها و تپه هاي پني.

12- اگر در كنار حجم زياد آب سر پناه مي سازيد از مناطقي كه پايين تر از سطح آب هستند اجتناب كنيد.

13- از آبراه هاي خشك شده دوري كنيد چراكه يك توفان ويا باران ممكن است كمپ شما را دچار سيل كند.

14- آيا آب در دسترس است؟ حدالامكان كمپ را در نزديكي آب قابل شرب برپا كنيد (مانند چشمه ها) تا براي رفع نياز كمترين مشكل را داشته باشيد.

15- در نزديكي آب هاي راكد و آب هاي با جريان بسيار كند كمپ نزنيد چراكه اين آب ها احتمالا محل تجمع تعداد بسياري حشره است كه آرامش شما را دچار مشكل

مي كنند. (البته روشهايي براي دور كردن حشرات در طبيعت وجود دارد كه در آينده آموزش داده خواهد شد)

16- مراقب مناطفي كه پر از مورچه است باشيد.

17- مراقب باشيد در معرض زنبورهاي عسل وحشي و زنبورهاي سرخ قرار نگيريد.

18- ورودي پناهگاهتان را رو به شرق بسازيد كه بتوانيد از اولين اشعه هاي خورشيد استفاده كنيد، اين شما را گرم مي كند و روحيه تان را افزايش مي دهد.

19- از مخفي گاه حيواناتي مانند خرس و آبخور حيواناتي مانند پلنگ دوري كنيد و در آنجا كمپ را برقرار نكنيد.(راه هاي شناخت اين مكان ها آموزش داده خواهد شد.)

20- از درختان خشك شده و پوسيده كه احتمال افتادنشان است دوري كنيد. اين مساله را جدي بگيريد ، ممكن است با يك باد يا توفان در هنگام خواب دچار مشكل غير قابل جبراني شويد.

21- از مناطق بهمن گير دوري كنيد، احتمال ريزش بهمن و ريزش سنگ در تابستان در اين مناطق وجود دارد، در اين مناطق احتمال رانش زمين گلي نيز وجود دارد كه

بر اثر ريزش باران پديد مي آيد. اين مناطق را مي توان از روي كمبود پوشش گياهي و شيب يكدست و تندشان تشخيص داد.

22- از روشن كردن هر گونه وسيله گرمايي و روشنايي كه داراي شعله مي باشند در داخل جادر خودداري كنيد. پوشش چادر به شدت قابل اشتعال بوده و ايجاد شعله

در چادر مي تواند خطر آفرين باشد.بهتر است طبخ غذا در خارج و دور از چادر انجام گيرد و براي روشنايي از چراغهاي باطري دار استفاده شود . براي گرم شدن در

چادر از لباس گرم ، كيسه خواب و يا كيسه آب گرم استفاده نماييد.

23- براي جلوگيري از ورود حيوانات موذي و گزنده و نفوذ سرما و باد و باران ، درب چادر فقط در زمان ورود يا خروج باز شود و بلافاصله بسته شود.

24- در زير درختان بلند كمپ نزنيدبخصوص اگر آن درخت بلندترين يا تنها درخت منطقه باشد. (به جهت دوري از خطر صاعقه)

25- در طبيعت گردي و كمپينگ پيدا كردن محلي براي توالت بسيار مهم است، توالت بايد حداقل 50 متر از محل كمپ و رودخانه و ذخيره آب آشاميدني دور باشد.

26- زير درختان خشك آتش روشن نكنيد.

__________________________________________________________________________________________

تعريف

غار حفره اي نسبتا بزرگ بر روي زمين يا در زير آن مخصوصا زماني که طبيعي باشد و در زمين دهانه يا مدخلي داشته باشد که هیچ اندازه خاصی برای آن تعریف

نشده. غارها به 2 نوع طبيعي و مصنوعي تقسيم مي شود:

1- غارهاي طبيعي:

غارهاي طبيعي در اثر عوامل مختلفي چون نفوذ آب در طبقات آهکي، وقوع زمين لرزه يا چين خوردگي زمين، اثر آبشارها و امواج دريا، وجود آتشفشان يا گدازه هاي

حاصل از آن و انواع غارهاي بادي و يخي به وجود مي آيد. غارهاي طبيعي بيشتر در اثر نفوذ آب در طبقات آهکي به وجود مي آيند و به فراواني در دنيا يافت مي

شوند. تعداد اندکي از آن ها در سنگ هاي گرانيتي، آتشفشاني و يا سنگ هاي شني وجود دارند. بنابراين اکثر غارهاي طبيعي از سنگ هاي آهکي تشکيل شده که ارتباطي

مستقيم با تشکيلات سنگ هاي رسوبي دارند. منشاء اين سنگ ها در اصل شيميايي يا بيوشيميايي است و تشکيل دهنده عمده آنها کربنات کلسيم Caco3 مي باشد.

مهمترين خاصيت سنگ هاي اهکي انحلال آنها در آبهاي محتوي دي اکسيد کربن CO2 است. اين گاز ترکيبي از دو عنصر کربن و اکسيژن است که به فراواني و به

صورت گسترده در سطح زمين وجود دارد و همواره در فعل و انفعالات بيولوژيکي شرکت مي کند. عناصري چون اکسيژن، نيتروژن، هيدروژن و کربن در تمامي

موجودات زنده وجود دارد و موجودات براي حفظ انرژي خود با مصرف ترکيب عناصر کربن دار به حيات خود ادامه مي دهند. دي اکسيد کربن گازي است که در هوا

وجود دارد، اين گاز در جايي که سنگ هاي آهکي در داخل غار تشکيل شده اند، از غلظت بيشتري برخوردار است. دي اکسيد کربن بيش از همه در فضا از بين مي رود

و از بدو پيدايش در روي زمين مقدار اين گاز به تدريج رو به افزايش بوده است. محلول دي اکسيد کربن در آب اسيدکربنيک (H2CO3) توليد مي کند. کلسيم محلول در

آبها يا ترکيب اين اسيد کربنات کلسيم به وجود مي آورد که در آب قابل حل بوده و طبقات سنگ هاي آهکي را تشکيل مي دهد.

سنگ هاي آهکي احتمالا از دوره پرکامبرين (2000 تا 3500 ميليون سال قبل) وجود داشته اند. همزمان با تشکيل سنگ هاي جديد آهکي، سنگ هاي قديمي در اثر فعل

و انفعالات هواي روي زمين و اسيد کربنيک ناپديد مي شوند. CaCO3 + CO2 + H2O---------Ca (H2 CO3) 2 البته اين فعل و انفعالات ساده نيست و قابل

تغيير نيز نمي باشد و نهايتا موازنه هاي شيميايي که هميشه در آب وجود دارد، انجام مي گيرد. برقراري موازنه در اثر شرايط خاص به صورت فعل و انفعالاتي از چپ

به راست يا از راست به چپ انجام مي گيرد. زماني که فعل و انفعال اين فرمول از چپ به راست انجام گيرد، در حقيقت آبهاي جاري از طريق زمين هايي که داراي

پوشش گياهي هستند، از گاز CO2 غني شده و به لايه هاي تحتاني سنگ هاي آهکي نفوذ مي کنند و مقدار مساوي از کربنات کلسيم به محلول بي کربنات کلسيم تبديل مي

شود. حال اگر اين محلول به داخل غاري جاري شود يا در لايه هاي سنگ هاي آهکي نفوذ کند با فضايي که داراي دي اکسيد کربن کمتري است، مواجه مي شود. قسمتي

از محلول دي اکسيد کربن به فضايي که تحت تاثير ته نشيني کربنات کلسيم است باز مي گردد، در اين حالت فعل و انفعال فرمول از راست به چپ انجام مي گيرد. در

اين صورت آب مدت بيشتري نمي تواند تمامي کربنات کلسيم را که به شکل رسوب باقي مانده است، حل نمايد، لذا رسوب يا ته نشين نازکي از آهک در سقف يا ديواره

غار يا به صورت آهک کريستاليذه آويخته از سقف باقي مي ماند.

وقتي که اين تشکيلات آهکي که به طور عمودي از سقف به پائين آويزان باشند، آنها را استالاگتيت و Stalactite يا چکنده مي نامند. ته نشين هاي آهکي به وجود آمده

از چکه هاي آب از سقف به سمت پائين در کف غار رو به بالا مي روند که استالاگميت Stalagmite يا چکيده ناميده مي شوند. شکل رشد پيدا کرده آنها يکسان است

اما در انتها ضخيم تر و همگي در مقابل جريان هوا يا آب مقاوم هستند. تزئينات آهکي در ايران به نام هاي پرده اي، سوزني، جرقه اي، گل کلمي، فندقي، اسفنجي و نقل

بادامي معروف است. اين دو تشکيلات در طول هزاران سال گسترش پيدا مي کنند و رشد آنها گاهي فقط به چند سانتي متر در يک قرن محدود ميشود که به نظر عده اي

از زمين شناسان رشد آنها در هر قرن 5/2 سانتي متر مکعب است. گاهي اين دو تشکيلات در طول قرون متمادي بهم رسيده و تشکيل ستوني را مي دهند که از سقف به

زمين مي رسد و اين ستون ها گاهي به ديواره غار مي چسبد که به آنها جرز Pillars) )مي گويند. آبي که در امتداد طول سقف غار جريان مي يابد، بتدريج سقف غار را

از کربنات کلسيم مي پوشاند که روانه (Coulee) Flow ناميده مي شود .

چرا تزئينات آهکي در مواقعي به رنگ هاي مختلف ديده مي شوند؟

زماني که آب وارد لايه هاي زمين مي شود، ممکن است در حين حل کردن آهک به رگه هايي از فلزات و مواد معدني ديگر برخورد کند و مقداري از آن ها را حل

کرده و با خود به فضاي درون غارها ببرد و در زمان شکل گرفتن تشکيلات آهکي، اين رنگ در آن تاثير بگذارد. رنگ سفيد شيري که در مواقعي به زردي مي زند،

رنگ خالص تشکيلات آهکي است و ديگر رنگها در نتيجه املاح موجود در کربنات کلسيم است. البته مواقعي پيش مي آيد که يک قسمت از تزئينات آهکي به چند رنگ

ديده مي شود که اين امر وجود چند نوع ماده مختلف را در درون لايه هاي زمين نشان مي دهد. اين مواد و املاح باعث ايجاد رنگ هاي زير مي شوند: سياه رنگ

(آهني)، سبز رنگ (مسي)، قرمز رنگ (هماتيت)، سياه رنگ (زغال سنگ) و يا نارنجي متمايل به قرمز رنگ (جيوه) مي باشد. عوامل مختلف در حين عمل شکل گيري

استالاگتيت باعث به وجود آمدن اشکال غير عادي آنها مي شود. اين عوامل اندازه و شيب دهانه اصلي، نحوه و جهت نفوذ آب، مقدار اسيد آب، درجه حرارت و رطوبت

غار، تاثير جريان هوا و غيره است.

غار لاسکو از جمله غارهاي طبيعي بوده و از سنگ هاي آهکي تشکيل شده است. اين غار به خاطر موقعيت مکاني خاص خود تا به امروز سالم مانده و عوامل ذکر شده

در به وجود آوردن قشر کربناته (کربنات کلسيم تبلور يافته ريز بلور) نقش اساسي را داشته است و با توجه به عمق قابل ملاحظه غار و اين که غار در دامنه تپه اي

وسيع قرار دارد که توانسته است از گزند حوادث محفوظ بماند. بدون شک غار مذکور محلي امن براي اسکان انسان هاي اوليه بوده است زيرا آنها با اطمينان خاطر و

داشتن فرصت و وقت مناسب توانسته اند آثاري گرانبها را از خود بر جا بگذارند و موجب شگفتي انسان هاي عصر حاضر شوند. بعضي از غار ها حاوي مقداري گچ و

بلورهاي گچ هستند، چه به شکل پوسته اي و چه به شکل دسته گلهاي سفيد که اغلب ديواره و سقف و روي استالاگتيت ها را آرايش مي دهند که در نتيجه نفوذ آب به

داخل ترکهاي صخره ها شکل مي گيرند. در اين دنياي زيبا و اسرار آميز، جستجو گران غار هنوز بايد درباره نحوه ایجاد تشکيلات و تزئينات آهکي آموزش بگيرند و

پژوهشگران به تحقيق ادامه دهند.

آزمون هاي راديو کربن روش بسيار خوبي است که امروزه مي تواند در بسياري از شاخه هاي پژوهشي مانند ژئولوژي، باستان شناسي، تاريخ گذاري صخره ها،

درختان ، مواد معدني تا سفال و ابزار پيش از تاريخ و حتي موميايي هاي مصري به کار رود. مقدار بسيار کمي از کربن بدست آمده در جوي که دي اکسيد کربن در آن

وجود دارد، راديو اکتيو است و از نيتروژن به عنوان نتيجه پرتو افکني پر انرژي کيهاني شکل گرفته و وزن اتمي آن دو واحد بيش از کربن عادي به فرمول

C12 است، بنابراين C14 ناميده مي شود. اين کربن راديواکتيو ماده اي زوال پذير است، اگر مقدار کامل مشخصي از C14 در محفظه اي محبوس شود، نيمي از

مقدار اتم هاي آن پس از 5568 سال از ميان مي روند که اين نيمه عمر ناميده مي شود. بدين ترتيب مقدار مشخصي از کربن راديو اکتيو وارد آب تراوش شده مي شوند

و بخشي از آن، صخره آهکي را حل کرده و مي تواند در تشکيلات آهکی راه يابد و در آن باقي بماند. مشکل بعدي اندازه گيري و شناخت نحوه آهکي شدن آن است. اگر

قطعه اي از يک استالاگتيت پيدا شود که دقيقا حاوي نيمي از آنچه در راديو کربن بوده، باشد، اين راهيابي تازه شکل گرفته را ممکن می سازد. تاريخ 5568 سال معادل

نيمه عمر راديو کربن است و اگر مقدار کمتري در اين قطعه استالاگتيت پيدا شود، نشان مي دهد که عمر آن بيشتر است. اما اگر اين مقدار کمتر باشد، اين تشکيلات بايد

جديدتر و جوانتر باشد. در هر 2 حالت C14 موجود که حاوي دي اکسيد کربن هوا و خاک است، تغيير نکرده و به ميزان نسبتا خوبي تاريخ گذاري آن تائيد مي شود.

آزمايشات راديو کربن نشان داده که ماده ارگانيک از آنچه نشان داده شده، کهن تر است و در ژئولوژي و ديرين شناسي و باستان شناسي و زمينه هاي وابسته اهميت

قطعي دارد. آزمون راديو کربن صراحتا، عمري بيش از 50000 سال را براي تشکيلات آهکي نشان مي دهد. نمونه هاي استالاگتيتي که از غارهاي زير دريايي در

درياي ايوني به دست آمده بين 16000 تا 20000 سال عمر دارند. منشاء استالاگتيت ها ظاهرا به طور محسوسي کم شده است. گاهي آثاري از ساير مواد راديو کربن

نظير اورانيوم در غارها کشف مي شود. بعنوان مثال در غاري در جنوب فرانسه، نشانه هايي از تخريب به خاطر فروپاشي اورانيوم وجود داشته است.

گاهي مي توان از طريق استالاگتيت هاي شکسته، بعنوان زلزله سنج طبيعي براي بازگويي لرزه هاي گذشته زمين و تخريب هاي مشابه استفاده کرد. شکل غارها به وسيله

شکاف ها و ترکيب اطراف آن و به وسيله علم آب شناسي )جريان، تهاجم شيميايي و مواد در حالت تعليق) و اشکال سطحي و وضعيت سير تکاملي کليه توده هاي صخره

اي، تشخيص داده مي شود. در ميان تعداد بي شماري از اشکال که به وسيله انفجارات زير زميني هويدا مي شوند، به نوع اصلي قابل تشخيص است که شامل راهرو،

چاه و تالار مي باشد.

الف – راهرو: عبارتند از يک مجراي افقي با شکل تقريبا متقاطع در امتداد طول آن تشکيل شده است. بخش راهرو توسط رسوبات پر شده است و شامل انواع

راهروهاي لوله اي – راهروهاي بالارو، دره هاي عميق (کانيون) و راهروهاي شکل گرفته از مجراهاي متعدد مي باشد.

ب- چاه: مجرايي است که به صورت عمودي گسترش پيدا مي کند. راس آن ممکن است به خارج سطح راه باز کند و نه به يک راهرو يا تالار. اما چاه هميشه داراي

مجراهاي خروجي رخنه پذير نيست. چاه معمولا استوانه اي يا به شکل مخروط بلندي است که تشکيلات آن بر اثر تراوش به داخل يک گروه درزه ايجاد مي شود.

ج – تالار: تالار به معني بخش عظيم يک راهرو است. از نظر ژئومورفولوژيست ها، تالار راهروي است با يک تقاطع که به وضوح بزرگتر از بخشهاي راهرو يا چاه

هايي است که تالار به آنها هدايت مي شود و در نقطه اي که چندين تقاطع مجرا جمع مي شوند، قرار دارد.

تالار غار رودافشان در فيروزکوه به ابعاد 50×180 متر مي باشد که داراي حفره روبه گسترش، ساختار ويژه و پديده فرونشستي است که سير تکاملي را طي مي کند.

نواحي گردآوري، با دامنه تپه ها و فلات بخش فوقاني منطقه کارست مربوط است. کليه ترکهاي کوچک و بزرگ در حوضچه ها، چاهکها و دهانه غارها، آب جاري در

سطح را جذب مي کنند. اين ناحيه گردآوري ممکن است به سرعت برخلاف ويژگي کارست از عرض گسترده شود، و يک يا چند رودخانه در ميان يک منطقه غير قابل

نفوذ جريان يابد، اما اگر منطقه سنگ آهکي غني باشد، هيچ کارستي زيرزميني ناپديد نخواهد شد. در مورد نقش اين سرچشمه هاي خارجي نبايد مبالغه شود، بزرگترين

بخش آب در نظام رودخانه کارست حاوي باراني است که بر خود سنگ آهک مي بارد. درون توده سنگ آهک، آب موضعي، انباشته ها را حفظ مي کند و ممکن است

روي لايه نفوذناپذير پيشرفت کند. اين ذخاير کوچک توسط کانالهاي کوچکي که با کانالهاي گردآوري بزرگتر، يک جريان بزرگتر را بهم مي پيوندند، زهکشي مي شوند.

تجسسات غارشناسي نشان داده است که مجراهاي گردآوري به طور اتفاقي به شکل منابع آب زيرزميني با يکديگر تلاقي مي کنند. اين بازگشت به سطح، گاهي درون

راهروي است که مي تواند پيمايش (نقطه يابي) بشود انجام مي گيرد، اما اغلب به شکل يک محل ظهور مجدد چشمه يعني مجرايي که تقريبا عمودي بالا مي آيد و جريان

جويباري را مترها يا حتي ده ها متر زير سطح رودخانه اي که به آن مي پيوندد، به سطح مي آورد. سير تکامل نظام زهکشي پيچيده و دشوار است. نظام کارست به